Hallo kaartenblogland
zo zie je ons en zo zie je ons weken niet.
Dat bedoelen wij met een knipperlicht.
En net als we dan zeggen we gaan er weer voor dan komt er weer wat tussen.
Om jullie allemaal even een update te geven.........
Mijn vader is tweeëneenhalve week geleden geopereerd aan een vijfvoudige bypass.
Dat was op een woensdag.
Zondag werd hij vervoerd van Breda, waar de operatie plaats heeft gevonden, naar het IJssellandziekenhuis
in Rotterdam/Capelle aan den IJssel.
Dat scheelt ons allemaal natuurlijk een hele hoop gereis.
Diezelfde dag voelde mijn moeder zich niet helemaal lekker, misselijk en diarree.
's-avonds belde ze mij op dat het niet goed ging en dat ze toch maar even naar de huisartsenpost zou gaan.
Ik heb goede vrienden gebeld en die hebben mij naar het huis van mijn moeder gebracht , want ze heeft de nodige huisdieren en ik maakte me een beetje zorgen.
Kort en goed, mijn moeder is naar het ziekenhuis gebracht met de ambulance en dus heb ik bijna twee weken in mijn moeders huis gewoond, terwijl Leo en Mario gewoon thuis waren en mijn ouders naar elkaar konden zwaaien in het ziekenhuis. Mijn vader op de tweede en mijn moeder op de derde verdieping en schuin tegenover elkaar.
Afgelopen maandag is mijn vader thuis gekomen en mijn moeder mocht donderdag naar huis.
En donderdag kregen we een telefoontje , dat Leo's moeder gevallen was.
Niets ernstigs in eerste instantie, het zouden alleen haar spieren zijn.
Maar ze bleef maar pijn houden en dus is ze op eigen houtje naar het ziekenhuis gegaan, ja , moet je
nagaan, zevenentachtig jaar.
Bleek nadat er een CT scan gemaakt is, dat ze twee scheurtjes in haar bekken heeft.
Dus die ligt nu weer in het ziekenhuis, want ze heeft ook bloedarmoede en te hoge bloeddruk, dus kunnen ze dat beter monitoren in het ziekenhuis dan in het verpleeghuis waar ze zat.
Na al deze ellende is het nu tijd voor een positieve noot en wel, dat wij samen een memobord gemaakt hebben.
Mijn facebook volgers zullen hem al wel gezien hebben.
Maar voor diegenen die het gemist hebben nogmaals het memobord.
Ik had natuurlijk wel een voorbeeld gezien op youtube, maar ik wil natuurlijk een overtreffende trap.
Zo had mijn moeder nog knopen over van haar bankstel en die hebben we er op gecapitonneerd.
En toevallig hadden we nog een oude schilderijlijst in de kelder staan, die er mooi omheen paste.
Tenminste, toen Leo hem op maat gezaagd had.
En zo hebben wij een luxe memobord.
En we gaan niks meer beloven , want dat is de duivel verzoeken.
